سریال منوچهر هادی اواخر مرداد کلید می‌خورد

خبرگزاری ایسنا: سریال «پاهای بی‌قرار» به کارگردانی منوچهر هادی از اواخر مرداد ماه کلید می‌خورد.

تهیه‌کننده مجموعه تلویزیونی «پاهای بی قرار» در گفت‌وگو با ما با بیان اینکه این سریال در مرحله پیش تولید است، گفت: سعی می‌کنیم تولید این مجموعه تلویزیونی را از اواخر مرداد ماه کلید بزنیم. این سریال در ۶۰ قسمت از شبکه پنج سیما پخش خواهد شد.

 

ایرج محمدی ادامه داد: در حال حاضر در حال پیگیری لباس‌های بازیگران و دوخت آن هستیم. همچنین گروه صحنه این مجموعه در حال آماده کردن صحنه در شهرک سینمایی غزالی هستند.

تهیه‌کننده «پاهای بی قرار» درباره ساختار این مجموعه تلویزیونی اظهار کرد: ساختار این مجموعه متفاوت است و ما سعی کردیم ساختار جدیدی در حوزه ملودرام ایجاد کنیم. داستان این سریال  از زمان حال شروع می‌شود، در فصل دوم به زمان گذشته می‌رود و در فصل سوم نیز زمان حال را روایت می‌کند.

او افزود: داستان زمان گذشته این ملودرام خانوادگی در ۱۶ قسمت  نگارش شده است که در سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۴ جریان دارد.

محمدی با اشاره به بازیگرانی که در  سریال «پاهای بی‌قرار» نقش ایفا می‌کنند، گفت:  حمید گودرزی، آرش مجیدی، لیندا کیانی، سمیرا حسن پور، علیرضا استادی، مهدی صباحی، سیروس همتی، اصغر محبی، افسانه ناصری، پانته‌آ بهرام، مسعود رایگان، مهرانه مهین‌ترابی  بازیگران اصلی مجموعه تلویزیونی «پاهای بی قرار» هستند اما پروسه انتخاب تعدادی از بازیگران همچنان ادامه دارد.

این مجموعه تلویزیونی ماجراهای دو خانواده را از زمان قبل انقلاب تا عصر حاضر به تصویر می‌کشد. این سریال مجموعه‌ای خانوادگی و اجتماعی است که در آن به مفاسد اقتصادی نیز پرداخته می‌شود.

مجموعه تلویزیونی «پاهای بی قرار» به تهیه کنندگی ایرج محمدی، کارگردانی منوچهر هادی و نویسندگی بابک کایدان و محمد نژادیان از اواخر مردادماه کلید می‌خورد و در ۶۰ قسمت برای پخش از شبکه پنج سیما تهیه و تولید خواهد شد.

تاثیرات الگوسازی از نخبگان در جامعه

امین ترابی در روزنامه قانون نوشت: جامعه ما همواره مامن اندیشمندان، هنرمندان، ورزشکاران، علما و فرهیختگان بزرگی بوده که در سطح منطقه و جهان نام ایران را پرآوازه کرده اند. این افراد با استفاده از ظرفیت‌های کامل یا ناقص داخلی و با تکیه بر توان و نبوغ ذاتی و شخصی‌شان، توانسته‌اند افتخارات بسیاری را برای کشورمان کسب نمایند.

 

بسیاری از این افراد در گمنامی محض به سر برده یا حداکثر در زمان درگذشت‌شان شناخته می‌شوند و بسیاری دیگر از همان ابتدا در کانون توجهات جامعه قرار می‌گیرند. اما مشکل از لحظه اطلاع جامعه، از وجود یک نخبه شاخص شروع می‌شود. رسانه‌های دیداری، شنیداری و مجازی به طرز گسترده‌ای به افتخارات کسب شده می‌پردازند و فردی که تا دیروز هیچ‌کس او را نمی‌شناخت،ناگهان تیتر اول خبرگزاری‌ها می‌شود.

 

این رسانه‌ها با نادیده گرفتن مشقت‌های فراوانی که سیستم‌های حاکمیتی یا غیرحاکمیتی داخلی برای فرد موردنظر ایجاد کرده که بعضی منجر به مهاجرت نامبرده شده، تنها به بیان جوایز، دستاوردها و افتخارات کسب شده می‌پردازند. شخصیت شناخته شده اغلب سیاسی نیز با تمجید از فرد نخبه، به شکل زیرپوستی سعی می‌کنند تا او را به نحوی به جناح خود منتسب کرده یا حداقل از منتقدین جناح مقابل نشان دهند.

 

مسئولان شهری نیز می‌کوشند تا با نامگذاری معبری به نام فرد نخبه البته فوت شده، یاد او را گرامی دارند. در نهایت مجموعه رسانه‌ها و شخصیت‌ها و عوامل اطلاع رسانی، پرونده فرد فرهیخته را با برچسب «اسطوره ملی» می‌بندند و در کنار پرونده سایر اسطوه‌های ملی بایگانی می‌کنند و به جست‌وجوی نفر بعدی می‌پردازند. این‌ها همه آن چیزی است که در قبال شخصیت‌های موثر جامعه انجام می‌دهیم.

 

با این روال، ذهن نسل امروز پر از اسامی بزرگی است که افتخارات‌شان آن‌قدر بزرگ و دست نیافتنی هستندکه در سطح یک اسطوره فارغ از تصور قرار گرفته و هرگز به الگویی برای جوانان تبدیل نمی‌شنود. اسطوره سازی چه دست‌آورده اجتماعی دارد؟ بهتر است جوان امروز پروفسور مریم میرزاخانی یا امثال او را در حد یک اسطوره بداند یا الگو؟ بزرگنمایی‌های بعضی اغراق آمیز از توانمندی‌های بزرگان علم و هنر و ورزش، چه عایدی جز دست نیافتنی کردن آن‌ها دارد؟

 

جالب است، بسیاری از این بزرگان توانمندی‌ها و افتخارات‌شان را خارج از سیستم حاکمیتی ما به دست آورده‌اند و معمولا خدمات‌شان را نیز به همان سیستم خارجی ارائه نموده‌اند اما وقتی باید الگوی جوانان داخل کشور شوند، رسانه‌ها اجازه نمی‌دهند. در واقع حداقل استفاده‌ای که می‌توان از یک نخبه شاخص بین المللی کرد نیز به این ترتیب از دست می‌رود.

 

بحث محافظت از فرار مغزها در این نوشتار نمی‌گنجد، اما همین حد که اجازه دهیم، برگزیدگان جامعه به صراحت با مردم حرف بزنند و اشتباهات احتمالی‌شان را بازگو کنند و به جوانان ما اعتماد به نفس لازم را داده و نقشه راه صحیحی را ترسیم کنند، کمک شایانی به نسل امروز کرده ایم. این جامعه پر از اسطوره است. اسطوره‌هایی که در بایگانی خاک می‌خورند. اجازه دهیم اسطوره‌های‌مان به الگو تبدیل شوند.

چالش های پیش روی وزارت صنعت و معدن

حسین محمودی اصل در روزنامه قانون نوشت: وزارت صنعت ، معدن و تجارت به عنوان عریض و طویل‌ترین وزارتخانه کشور، متولی بخش اعظمی از حوزه تولید و اشتغال است. در این فرصت سعی بر این است ابتدا چالش‌های پیش‌روی وزارتخانه صنعت، معدن و تجارت مرور شود و سپس با ارزیابی توانمندی‌ها و تجار ب دکتر شریعتمداری به عنوان وزیر پیشنهادی ریاست محترم جمهوری، توفیق ایشان در این مسئولیت مورد بررسی قرار گیرد.

 

کشور با چالش‌های مختلفی در بخش صنعت و معدن دست و پنجه نرم می‌کند. رتبه 118 فضای کسب‌وکار، ضعف در رقابت بنگاه‌های صنعتی با رقبای خارجی، تسهیلات گران‌قیمت، وجود نیروی کار مازاد و فاقد مهارت،عدم استقرار بنگاه‌های بزرگ بر زنجیره ارزش معدن و صنایع،همزمانی رکود داخلی با رکود جهانی، خام‌فروشی (85 درصد صادرات مواد خام) افزایش شدید هزینه‌های مبادله، حجم پایین سرمایه‌گذاری خارجی و... به عنوان ابرچالش‌های این وزارتخانه مطرح هستند.

 

برای رشد و توسعه و حل مشکلات موجود، برنامه ششم توسعه بر اساس اقتصاد مقاومتی و چشم انداز 20 ساله تدوین و تصویب شده است؛ بنابراین وزیر پیشنهادی، باید برنامه‌های خود را جهت عملیاتی کردن اهداف کلی، راهبردها و اهداف کمی تعیین شده در برنامه ششم به کار گیرد. براساس برنامه ششم رشد اقتصادی سالانه هشت درصد، بهره‌‌وری کل عوامل تولید سالانه 2.8 درصد، متوسط رشد سالانه واردات 16.9 درصد، متوسط رشد صادرات غیرنفتی کالا و خدمات 21.7 درصد و نرخ بیکاری 8.6 در پایان برنامه هدف‌گذاری شده است.

 

در این برنامه متوسط رشد سالانه ارزش افزوده هشت درصد، رشد سالانه اشتغال 3.9 درصد و متوسط رشد سرمایه‌گذاری 21.5 درصد برای بخش‌های مختلف اقتصادی لحاظ شده است. متوسط منابع مالی سرمایه‌گذاری‌ در برنامه ششم 770 هزار میلیارد پیش‌بینی شده است، 190 هزار میلیارد ریال تسهیلات بانکی، 71 هزار میلیارد منابع صندوق توسعه ملی، 95 هزار بازار سرمایه و سرمایه‌گذاری خارجی 195 هزار میلیارد ریال بخشی از این حجم تامین مالی را عهده‌دار خواهد بود.

 

ارتقای رقابت‌پذیری صنعتی کشور، نوسازی صنایع، ارتقای سطح مهارت، توسعه صنایع دانش بنیان،ارتقای توان و حضور موثر بخش خصوصی و مردمی در فعالیت‌های صنعتی، توسعه زنجیره ارزش وتعمیق صنعتی وهمچنین ارتقای بهره‌وری در بخش صنعت و معدن، اهداف کلی برنامه ششم است.

 

در بخش بازرگانی نیز، افزایش بهره‌وری و رقابت‌پذیری به عنوان اهداف کلی تعیین شده است. تحقق این حجم از اهداف کلی و کمی در حوزه صنعت و معدن و بازرگانی، کار بسیار سختی است و با توجه به تحقق حدود 40 درصدی برنامه پنجم، شاید تحقق 60 تا 70 درصدی این اهداف بسیار خوشایند خواهد بود.

 

مروری کلی نشان می‌دهد ماموریت منطبق بر برنامه ششم به خوبی دریافت شده است. اما آنچه می‌تواند ضامن اجرای برنامه‌ها باشد،عملکرد ها و سوابق قبلی و توانایی‌های ایشان است. حضوردر وزارت بازرگانی و همچنین سازمان‌ها و نهادهای مختلف و همچنین مورد وثوق بودن ایشان نزد احزاب و جریان‌های مختلف می‌تواند فضای مناسب و ملی در جهت تحقق اقتصاد مقاومتی و برنامه ششم را فراهم آورد.

 

اصلاح قانون تجارت ، بازنگری قانون مقررات و تبدیل نظام صدور مجوز به نظام تعرفه‌های موثر، تهیه لایحه قانون جدید نظام صنفی، اشراف به خلأهای قانونی و توانمندی در طراحی و تدوین لوایح قانونی مناسب را نشان می‌دهد. اخذ عضویت ناظر در سازمان جهانی تجارت(wto) ، تاسیس سازمان توسعه تجارت و تاسیس مرکز توسعه تجارت الکترونیکی از مهم‌ترین اقدامات ایشان در گذشته بوده است و بیانگر دید قوی در گره‌گشایی از گلوگاه‌های اقتصادی و تجاری کشوراست.‌

 

شاید شجاعانه‌ترین و مهم‌ترین اقدامات دکتر شریعتمداری در حوزه انحلال وادغام و به عبارتی کوچک‌سازی مجموعه تحت مدیریت و چابک‌سازی آن بوده است. مدیریت ماموریت محور و جهادگونه لازمه شرایط فعلی کشور است. ادغام سازمان بازرسی با سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان ، ادغام سازمان قند و شکر، غله، خدمات بازرگانی، تعاون مصرف شهر و روستا و کاهش کادر وزارت بازرگانی از حدود 30هزار به 13 هزار نفر نویدبخش یک مدیر دولتی با روحیه مدیران بخش خصوصی را می‌دهد، البته کاهش نیرو از ستاد و انتقال به صف و عملیات می‌تواند با افزایش بهره‌وری و حفظ نیرو صورت پذیرد.

 

برون‌رفت از مشکلات کنونی کشور با عنایت ویژه به بخش تولید با محوریت بخش خصوصی و کوچک‌سازی حجم دولت امکان‌پذیر است از سوی دیگر تعامل با سایر وزارت‌خانه‌ها، مخصوصا وزارت اقتصاد و حمایت از تولید با کاهش سود تسهیلات ضرورت اساسی در جهت پویایی تولید است که این امر با وجود زبان مشترک 12 ساله شریعتمداری و کرباسیان دست یافتنی است.

 

البته حضور شریعتمداری به عنوان معاون اجرایی رییس جمهور می‌تواند راهبرد تعامل بین سازمانی را با تدابیر مناسب به نفع تولید رقم زند. در کنار هم قرار دادن همه این قابلیت‌ها و توانمندی‌ها نشان می‌دهد که می‌توان با اطمینان، سکان این وزارتخانه عریض و تویل را به یکی از توانمندترین یاران روحانی سپرد.